Algemeen

Vandaag vieren we Woningsdag in plaats van Koningsdag. Vanuit ons huis komen we digitaal samen en spreekt koning Willem Alexander ons toe via een thuistoost. Maar hoe vier je Woningsdag zonder woning? Wij hopen dat de Koning vandaag aan álle mensen in onze samenleving denkt, ook de mensen zonder woning. Want zonder woning geen woningsdag! Daarom schrijven wij alvast onze droom-thuistoost voor hem:

Beste burgers,

 
In Nederland vieren we vandaag Koningsdag met een Woningsdag. Vanwege corona blijven we thuis en komen we online samen. De maatregelen vragen veel van ons allemaal. We hebben moeite met thuisblijven. Maar tegelijkertijd zijn er mensen die moeite hebben met het verkrijgen van een huis. In Nederland zijn op dit moment zo’n 7% van onze medeburgers dak- of thuisloos. Voor hen vandaag geen Woningsdag. Dat besef ik mij al te goed.

In een verzorgingsstaat als Nederland is het onacceptabel dat het aantal dak- en thuisloze mensen blijft stijgen. Het land waar we naar elkaar omkijken. Waar we zorgen voor elkaar. Het land waar niemand buiten de boot valt. In dit welvarende land zouden we iedereen bestaanszekerheid moeten kunnen bieden.
Ik heb dan ook besloten om dit jaar om te dopen tot Woningsjaar. Een jaar waarin we streven naar een thuis voor iedereen. Laten we mensen kansen bieden en vertrouwen geven om het dakloze leven voorgoed te doorbreken. Laten we hen verwelkomen in onze wijken, portieken en levens.

Een goede en veilige woonplek is immers een belangrijke behoefte en grondrecht van iedere burger en een voorwaarde voor maatschappelijke participatie. Volgend jaar rond deze tijd hoop ik met u allen vanuit eigen woonruimte met u te kunnen proosten. Want in ons land hoort iedereen erbij en sluiten we niemand uit.
 
Daar toost ik op!
 

De Raad voor Volksgezondheid en Samenleving (de RVS) heeft een nieuw advies met de titel 'Herstel begint met een huis. Dakloosheid voorkomen en verminderen' uitgebracht. Dit advies is op 21 april overhandigd aan staatssecretaris Paul Blokhuis van Volksgezondheid, Welzijn en Sport. LIMOR is uiteraard blij met deze ontwikkeling, die gezien kan worden als een steun en erkenning aan de Housing First beweging.

Structureel andere aanpak dakloosheid

In het advies biedt de RVS aanknopingspunten voor een structureel andere aanpak van dakloosheid. Daarbij ziet de RVS wonen als het startpunt van herstel. Vanuit een plek om te wonen volgt een persoonsgerichte aanpak van problemen op andere levensgebieden. Dit impliceert een principiële verschuiving van het achteraf oplossen van dakloosheid naar het voorkomen dat mensen dakloos worden. Het recht op huisvesting biedt hiervoor het grondwettelijk en mensenrechtelijk kader.

Een recht op huisvesting betekent echter niet dat iedereen zomaar bij de overheid kan aankloppen voor een woning. Als basis voor herstel biedt een recht op huisvesting aanknopingspunten om anders na te denken over de vormgeving van en toegang tot de onderste trede van de woningmarkt, het stimuleren en waarderen van eigen woonoplossingen van burgers en dakloosheid primair te zien als hulpvraag. Dit betekent een andersoortige politiek-bestuurlijke verankering. 

Op de website van de RVS is het advies, een animatiefilmpje en een handout terug te vinden. 

Doorgaan met kwaliteitsontwikkeling

Het rapport geeft LIMOR volop aanknopingspunten om door te gaan met kennisdeling en kwaliteitsontwikkeling. Vanuit onze ervaring met Housing First weten we dat deze aanpak effectief is. Meer lezen over Housing First? Bezoek deze pagina op onze website. 

Wandelen. Dé nieuwe manier tijdens de coronacrisis om het contact te onderhouden met je familie, naasten en cliënten. Henk Eisses, trajectondersteuner in Groningen, voegt nog een extra element toe tijdens zijn wandelingen, namelijk zijn trouwe viervoeter. Henk: “Dat het omgaan met dieren een positief effect kan hebben op volwassenen en kinderen, wordt door steeds meer mensen gezien. Daarom wilde ik mijn hond Eska graag eens meenemen tijdens mijn wandelingen, om te kunnen ervaren wat de toegevoegde waarde kan zijn voor de ondersteuning aan cliënten.” 

Henk heeft tot nu toe positieve ervaringen met het meenemen van zijn hond. Cliënten geven aan dat het contact informeler wordt. Zeker wanneer het gesprek intensiever en zwaarder van aard is zorgt de hond voor de (brood)nodige afleiding. Henk: “De hond voelt aan wanneer de ander minder goed in zijn/haar vel zit en komt dan bij je voor een aai of een knuffel. Cliënten merken dit ook en reageren er positief op.”

Zelfvertrouwen groeit

Hulphonden - tegenwoordig ook wel bekend onder de naam: assistentiehonden - worden steeds vaker ingezet voor verschillende mensen met heel uiteenlopende beperkingen.
Henk: “Mijn hondentrainster vertelde dat ze tijdens trainingen merkt dat veel cliënten baat hebben bij een hond. Het zelfvertrouwen en zelfredzaamheid groeit en er ontstaat een betere emotieregulatie. Ik laat tijdens mijn wandeling bijvoorbeeld de cliënt lopen met de hond en de lijn vasthouden. De cliënt is op dat moment als het ware het ‘baasje’ en in control. Dat doet iets met het zelfvertrouwen.”

Omgang met dieren maakt gelukkig

Bij het hondencentrum, waar Henk wekelijks komt voor een training met zijn hond, zien ze ook dat mensen die het lastig vinden om contact te maken met andere mensen, dit vaker wel durven en willen doen naar een dier. Het ongeremd fysiek contact durven maken met een ander levend wezen, doet veel goed mede door het vrijkomen van het geluks-hormoon oxytocine. Henk: “Cliënten ervaren een onvoorwaardelijke steun van de hond die ze vaak niet vinden in de maatschappij. Een dier veroordeelt niet. Door te zorgen voor een dier, krijgen ze liefde en aanhankelijkheid terug. Een mooie spiegel naar de dagelijkse werkelijkheid in de maatschappij. De waardering is groot wanneer ik de hond bij mij heb. Dat alleen al is soms meer dan genoeg om de cliënt een goed gevoel te geven. Hoe mooi is dat…”

In de laatste aflevering van de documentairereeks Buiten Gewoon van Omroep West komen vooroordelen over daklozen aan bod. Veel mensen denken bij de term dakloze aan een typische straatzwerver: onverzorgde mensen met blikjes bier om zich heen. Projectmanager Housing First Melanie Schmit legt uit wat de gevolgen zijn van deze stigma’s en wat er problematisch aan is.

Melanie: “Het probleem van stigma’s is dat we naar een groep mensen kijken alsof ze algemene kenmerken hebben. Alsof het geen individuen meer zijn met allerlei verschillende omstandigheden, wensen, behoeften, talenten. Je kijkt dan dus niet meer naar de mens die tegenover je zit. Het vertroebelt je beeld. Dat maakt het voor daklozen heel erg moeilijk om weer terug te keren naar de maatschappij.”
 

Een gewone buurman

“Daarom zeggen wij bij Housing First heel duidelijk dat dakloosheid beëindigen met een huis begint. Dat helpt om het stigma weg te nemen. Als jij direct weer in een gewone straat, in een gewone buurt woont dan ben je ook weer een gewone buurman en ben je dus niet iemand uit de daklozenopvang of iemand in een beschermd wonen voorziening. Zo voorkom je stigma’s, in hoe de gemiddelde burger er over denkt maar heel belangrijk; ook in hoe mensen over zichzelf denken.”

Daarnaast benadrukt Melanie dat de problematiek ook beleidsmatig is. “In Nederland kijken wij naar dakloosheid alsof het een zorgopgave is en niet een woonopgave. Terwijl wat mij betreft is het precies andersom. Het is altijd een woonopgave, en in sommige gevallen een zorgopgave. Doordat we dakloosheid als een zorgopgave zien denken mensen dat er iets mis is met iemand die geen huis heeft. Misschien zelfs wel dat hij of zij iets ‘verkeerd’ heeft gedaan om in deze situatie te belanden. Terwijl er eigenlijk sprake is van een falend beleid.”

Doorstroom stagneert

Als iemand dakloos wordt dan kan hij of zij zich melden bij het daklozenloket. Daar wordt geprobeerd om snel mogelijk de juiste zorg in te zetten. Ook bij het daklozenloket is zichtbaar hoeveel invloed de woonopgave heeft. Suzanne de Vries van het Daklozenloket: “We kunnen niet iedereen die hier komt helpen. Ik denk dat dat komt door de oververhitte huizenmarkt. Die zit heel erg vast op dit moment. Met als gevolg dat mensen die momenteel in de nachtopvang of in de maatschappelijk opvang verblijven niet kunnen doorstromen naar zelfstandige woonruimte of begeleid zelfstandig wonen. Die mensen blijven daardoor veel langer in de nachtopvang met als gevolg dat er geen uitstroom is. En geen uitstroom betekent dat wij niet kunnen plaatsen.”

• Kijk de aflevering van Buiten Gewoon terug bij Omroep West. 

Meer lezen over Housing First?

Lees verder op https://www.limor.nl/housing-first 

Wij kunnen helpen! Wij zijn beschikbaar om te adviseren, begeleiden en trainen bij de implementatie van Housing First. Neem gerust contact op voor meer informatie of om een afspraak te maken. Dat kan telefonisch: 085 – 485 6000 of per e-mail: housingfirst@limor.nl

Een glimlach van oor tot oor. De kinderen die tijdelijk in crisisopvang De Kei in Leeuwarden verblijven krijgen geen genoeg van het nieuwe speeltoestel dat sinds kort op de binnenplaats prijkt. De aanschaf is mogelijk gemaakt door een subsidie van Kinderpostzegels. Vanuit het project ‘Veilige Toekomst’ zetten zij zich in om de leefomstandigheden van kinderen in de opvang te verbeteren. 

De wil om een meer kindvriendelijke leefomgeving te creëren in de crisisopvang bestond al langer. Het verblijf in een opvang is ingrijpend voor een kind, ze hebben vaak al veel meegemaakt. Daarom wordt alles in het werk gesteld om het verblijf zo aangenaam mogelijk te maken. Met deze mogelijkheid om het speeltoestel aan te schaffen, wordt het leven van deze kinderen een stukje vrolijker!

Veel dank aan Kinderpostzegels voor deze mooie actie.

(foto met toestemming)

Als zorgorganisatie in de maatschappelijk opvang hebben wij te maken met een uiterst kwetsbare doelgroep. Mensen die vaak in een sociaal isolement leven en het risico lopen om door het coronavirus, nog dieper in een isolement te raken. LIMOR blijft ook in tijden van crisis voor deze mensen klaarstaan. Zij mogen er op rekenen dat wij onze kwaliteit van zorg voortzetten en dit op een zorgvuldige en veilige wijze vormgeven.  

Een onzekere tijd vraagt om een daadkrachtige aanpak

Op dit moment spant heel Nederland zich in om besmetting met het coronavirus te voorkomen. De maatregelen volgen zich in rap tempo op. Zekerheden zijn er niet en we hebben dan ook geen pasklare antwoorden. Dat brengt ook voor onze cliënten veel onrust met zich mee. Als zorgprofessionals weten wij als geen ander wat zo’n onzekere situatie met kwetsbare mensen doet. Het risico bestaat dat mensen die al in een sociaal isolement leven, nog dieper wegzakken. Dat willen wij voorkomen. 
LIMOR staat erom bekend ‘een stapje verder’ te gaan daar waar anderen ophouden. Ook in tijden van crisis gaan wij graag met deze mentaliteit tegemoet. Wij blijven ons inzetten om als vangnet te fungeren voor de kwetsbare medemens en in contact te blijven. Daarom zetten wij alles op alles om de zorg aan onze cliënten te continueren op een verantwoorde en veilige manier.

Cliënten morgen er op rekenen dat wij onze kwaliteit van zorg voortzetten en dit op een zorgvuldige en veilige wijze vormgeven.  

Samen professionele zorg blijven waarborgen

LIMOR drijft op bevlogen en verantwoordelijke professionals. Wij weten dat eenieder met flexibiliteit, gedrevenheid en creativiteit doet wat in zijn of haar macht ligt om onze cliënten, hetzij in alternatieve vormen, te blijven begeleiden. Het is belangrijk om in deze onrustige tijden ook elkaar niet uit het oog te verliezen. En samen op zoek te gaan naar de juiste balans. Zo letten we niet alleen op de veiligheid en gezondheid van cliënten maar ook op die van elkaar.

Continuïteitsplan LIMOR

Hoe wij de zorg op een veilige en verantwoorde wijze continueren en welke maatregelen we nemen, staat beschreven in dit continuïteitsplan. In het plan wordt aandacht gegeven aan het beheersen, monitoren en anticiperen van risico’s en knelpunten op de bekende perspectieven van onze bedrijfsvoering, te weten: Cliënt, Organisatie, Omgeving en Personeel. 

De ontwikkelingen rondom het coronavirus gaan snel. LIMOR ziet zich helaas genoodzaakt om de activiteiten die gepland staan in de Ontdekdezorg week te annuleren. 
Wij doen dit o.a. ook op advies van de netwerkorganisaties die belast zijn met het organiseren van deze evenementenweek. Uiteraard willen wij als zorgorganisatie onze verantwoordelijkheid nemen en op geen enkele wijze bijdragen aan verdere verspreiding van het virus. 

Wat betekent dit besluit?

De speeddate activiteiten in Leeuwarden, Zwolle, Veendam en Rijswijk op 17, 19 en 26 maart worden geannuleerd.

De open middag in Sneek op 19 maart en de open dagen in Groningen op 19 en 21 maart worden geannuleerd.

Wij betreuren dit besluit, maar de gezondheid van onze collega's en cliënten staat uiteraard op nummer één. 

Gewoon thuis, in de wijk en met een netwerk om je heen. Dit is de wens en ambitie van LIMOR voor haar cliënten en was de aanleiding voor het organiseren van het symposium ‘Gewoon Thuis!’. Tijdens deze bijeenkomst gaf Erik Dannenberg een lezing over de toekomst van beschermd wonen en sociale inclusie. 

Volgens Erik Dannenberg - bekend van de commissie Dannenberg en in het dagelijks leven bestuursvoorzitter van Divosa - is beschermd wonen niet meer een gebouw dat in de grote stad staat, maar een huis in elke wijk. Omdat wij razend enthousiast zijn over het gedachtegoed van Dannenberg én dit graag met onze netwerkpartners delen, is de lezing gefilmd. We trekken graag samen op in deze transitie. Deel de film ook gerust met collega’s of netwerkpartners voor wie dit een actueel thema is.
 

LIMOR YouTube kanaal

Via YouTube is de film te vinden via deze link. De film is op YouTube ook in kortere fragmenten te bekijken. 
 

Als je echt nergens meer terecht kunt, je bent je huis kwijt, je kan niet meer bij vrienden op de bank terecht en je hebt acuut onderdak nodig – dan kun je naar de nachtopvang.

Het aantal mensen dat hulp nodig heeft neemt de laatste jaren toe. Zo snel dat er op dit moment zelfs een wachtlijst is voor de nachtopvang. Dat betekent dat er geen bed voor je is en dat je dus nergens kunt slapen. In aflevering 6 van Buiten Gewoon pleit LIMOR kwartiermaker Housing First Melanie Schmit daarom voor een radicaal andere aanpak.

In de omgeving Den Haag faciliteert De Kessler Stichting de nachtopvang. Marcella Haak:  “Als je nergens meer terecht kan, dan kan je je via het daklozenloket van de gemeente melden en kun je bij ons terecht. Dan krijg je een bed, je krijgt begeleiding, je krijgt wat eten. En we gaan samen met jou kijken naar wat we kunnen doen.”

Nachtopvang als tijdelijke oplossing

Marcella Haak: “De nachtopvang is geen fijne plek om gebruik van te moeten maken. Als je hier binnenkomt dan heb je vaak geen andere mogelijkheden meer. En het feit dat je in die situatie zit is natuurlijk bijzonder vervelend. Nachtopvang is dan ook niet bedoeld als een oplossing voor de lange termijn. Het is een noodvoorziening waar je zo kort mogelijk verblijft zodat je zo snel mogelijk naar een plek kan waar je op de lange termijn een goede oplossing kan vinden. 

LIMOR Kwartiermaker Housing First Melanie Schmit: “Over het algemeen hoor ik toch wel terug dat de nachtopvang  als behoorlijk traumatiserend wordt ervaren door de mensen die daar gebruik van maken. Dat is niet zozeer iets waar de opvangorganisaties iets aan kunnen doen, dat komt door de manier waarop we in Nederland de traditionele noodopvang hebben opgetuigd. Bovendien is er sprake van een behoorlijk gebrek aan middelen voor die organisaties. Mensen verblijven met meerdere mensen in een slaapzaal. Dat verblijf is steeds vaker langdurig omdat we geen huisvesting hebben. Er is weinig rust, weinig privacy en weinig veiligheid. Waardoor deze situatie al snel onhoudbaar wordt.”

Overvolle nachtopvang

Marcella Haak: “Ik zie dat de toenemende complexiteit van de maatschappij er voor zorgt dat steeds meer mensen buiten de boot vallen. Mensen die geen vangnet meer hebben en daardoor in de problemen komen. In de veertien jaar dat ik voor de Kessler Stichting werk is het voor het eerst dat ik zie dat er mensen op de wachtlijst staan voor de nachtopvang. Dat betekent dat er geen bed voor je is en dat je dus nergens kan slapen.”

Radicale aanpak

Melanie Schmit: “Ik pleit voor een radicaal andere aanpak. We zien nu dat de dakloosheidcijfers stijgen.  Terwijl we dakloosheid echt kunnen we oplossen als we dat willen. Het zijn gewoon beleidskeuzes.”

LIMOR biedt door het hele land Housing First. Bij Housing First ziet huisvesting als beginpunt in plaats van als einddoel. Eenmaal gehuisvest kijken we naar passende ondersteuning.

• Lees verder over ons aanbod. 

• Bekijk de aflevering van Buiten Gewoon terug via Omroep West.

In aflevering 6 van Buiten Gewoon vertelt Robert zijn verhaal. Hij kwam op zijn vijftiende op straat terecht. Inmiddels woont hij al twee jaar in een huis via Housing First van LIMOR.

Robert: “Mijn jeugd zag er niet fijn uit. Ik werd door mijn vader geestelijk en lichamelijk mishandeld. Ik werd dat zo zat. Daardoor ben ik op mijn vijftiende op straat terecht gekomen.”

Onvoldoende hulp voor jongeren

Robert licht toe dat er in zijn tijd nog niet echt goede voorzieningen bestonden voor dak- en thuisloze jongeren. “Het was geen fijne tijd en ik heb altijd geknokt. Je kon pas vanaf je achttiende terecht in de opvang en er was ook geen daklozenuitkering. Daarom ging ik buiten slapen. Ik sliep in het bos, in parkeergarages en in panden die leegstonden. Ik zorgde er altijd voor dat ik overlevingsspullen had. Een slaapzak en een tent. Want als je buiten slaapt in de winter en het gaat vriezen, dan vries je dus gewoon dood.”

Gevolgen van dakloosheid

Dak- en thuislozenexpert Klaas Koffeman van het Straatpastoraat licht toe wat het effect van een dakloos leven op mensen is. “Verblijf in de nachtopvang of andere vormen van opvang is slopend. Dat maakt dat mensen die zonder psychische problemen in de dakloosheid terechtkomen vaak alsnog te kampen krijgen met problematiek. Wanhoop, uitzichtloosheid, de communicatie met mensen om je heen en teleurstelling over de hulpverlening zijn allemaal zaken waar je op een gegeven moment aan gaat lijden.”

"Wanneer er sprake is van psychische problemen dan wordt het alleen nog maar moeilijker om uit de situatie van dakloosheid te komen. Dat heeft er mee te maken dat mensen in dat geval niet goed in staat zijn om hun eigen situatie te beoordelen en dus een oplossing te zoeken."  

Eerst een huis

Juist daarom is het belangrijk om mensen zo snel als mogelijk te helpen en passende ondersteuning te bieden. Robert is inmiddels al twee jaar van de straat: “Ik woon in een huis via Housing First van LIMOR. Housing First werkt eigenlijk andersom. Normaal als je dakloos bent dan kom je in een instelling terecht en moet je bewijzen dat je goed met woonruimte omgaat. Bij Housing First krijgt iemand eerst een huis en vervolgens wordt pas gekeken naar welke problemen er zijn. Dat is belangrijk eerst een huis, want een huis is de waarborg van een goed leven. Het helpt je om positief te blijven, want er is al 50% van het werk gedaan.”

Toch was het van het leven op de straat naar een gewoon huis wel wennen voor Robert: “Je hebt toch last van het gevoel dat je er uitgestuurd kan worden. Want dat gebeurt nogal veel. Dus het eerste jaar laat je alles ingepakt staan. Ik heb ook in mijn huis nog in mijn tent en slaapzak geslapen. Dat zit er zo in, daar moet je echt weer aan ontwennen. Het heeft een half jaar geduurd. Toen ben ik naar het bos gegaan en heb ik ritueel mijn tent en slaapzak verband. Ik heb het gewoon in de fik gestoken. Nieuw leven, nieuwe kansen.”

LIMOR biedt Housing First aan door het hele land en Housing First specfiek gericht op jongeren in Den Haag. Lees meer over ons aanbod.   

• Bekijk de aflevering van Buiten Gewoon terug bij Omroep West